ΡΩΣΙΑ - Χρυσή περίοδος για την Ορθόδοξη Εκκλησία

πηγή: www.enet.gr
18/10/2008

Θ. ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ

Μετά από πολλές σοβιετικές δεκαετίες πιεστικών διώξεων και συστηματικών δημεύσεων περιουσιακών της στοιχείων, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία ζει τη «χρυσή της περίοδο» από την άποψη των προνομίων που διαθέτει μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης.

Μπορεί το ρωσικό κράτος να είναι νομικά πλήρως διαχωρισμένο από την Εκκλησία και να μην κάνει διάκριση στις «θρησκευτικές οργανώσεις» εν γένει, αποφεύγοντας ειδική αναφορά σε «κυρίαρχη Εκκλησία ή θρησκεία» στους νόμους του κράτους, ωστόσο ο μεγάλος κερδισμένος από τις πολιτικές αλλαγές των τελευταίων ετών είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, στην οποία επιστράφηκε σχεδόν κατά 90% η περιουσία της, που είχε προηγουμένως απαλλοτριωθεί από το κράτος.

Οχι όμως πλέον με δικαίωμα ιδιοκτησίας -το οποίο παραμένει στο κράτος- αλλά με δικαίωμα χρήσης πολλών δεκαετιών, 49 ή 99 ετών, αναλόγως της περίστασης.

Βάσει του ομοσπονδιακού ρωσικού νόμου, σε αντίθεση με τα υπόλοιπα νομικά πρόσωπα και τις κοινωνικές οργανώσεις, «όλες οι θρησκευτικές οργανώσεις απαλλάσσονται από την καταβολή του φόρου περιουσίας, για εκείνο το μέρος της, το οποίο έχει άμεση λατρευτική χρήση» (ναοί, τεμένη, καμπαναριά κ.λπ.).

Σύμφωνα με τη νομική σύμβουλο της Ρωσικής Εκκλησίας Ξένια Τσερνιέγκα τα 2/3 των ρωσικών περιφερειών έχουν υιοθετήσει πρόσθετη τοπική νομοθεσία, η οποία απαλλάσσει από τον φόρο σχεδόν ολόκληρη την υπόλοιπη εκκλησιαστική περιουσία, δημιουργώντας ένα ευνοϊκό πλαίσιο, κατά τι χειρότερο από τα πολιτικά κόμματα ή τις οργανώσεις αναπήρων και βετεράνων, προσώπων ιερών στις ρωσικές παραδόσεις.

Οι ρωσικές θρησκευτικές οργανώσεις απαλλάσσονται μάλιστα και από τον φόρο του επιχειρηματικού κέρδους, από τις ευρύτατες οικονομικές δραστηριότητες, που αναπτύσσουν, αρκεί να αποδείξουν ότι τα έσοδα προορίζονται για την υλοποίηση των «καταστατικών τους επιδιώξεων».

Η Εκκλησία επίσης δεν καταβάλλει ΦΠΑ κατά την πώληση ή μεταπώληση εκκλησιαστικών ειδών, κεριών, βιβλίων κ.λπ. και εισπράττει και κρατικές ενισχύσεις για τη συντήρηση κάποιων ξεχωριστής αρχιτεκτονικής και καλλιτεχνικής σημασίας κτιρίων, που έχουν χαρακτηριστεί εθνική και πολιτιστική κληρονομιά.